sarcasm wrote: ↑05 Dec 2022, 18:57
"ናይ ምሉእ ህዝቢ ትግርኛ፤ ሃይማኖታውን ፖለቲካውን ሃረርታን ናፍቖትን ከኣ ኣብኣ [ኣብ ኣኽሱም] ኢዩ ተዓቑሩን ትዓቂቡን ዝነብር ዘሎ። ሕዝቢ እስራኤል ትንሳኤ 'ጽዮን' ከም ዝኣምንን ዝጽበን፤ ሕዝቢ ትግርኛ'ውን ትንሳኤ ኣኽሱም ይኣምንን ይጽበን እዮ።" ኣቦይ ወልደኣብ ወልደማርያም
ገጽ 116 - ምሩጻት ዓንቀጻት ኣቶ ወልደኣብ 1941 - 1991
ትኳቦ መረስዕ (1995)
ኣሕተምቲ ሕድሪ፡ ኣስመራ።
As an avid reader of the Bible, it seems that he had Psalms 137 in mind when he penned the above quote.
መዝሙር ዳዊት 137:1-8
ኣብ ጥቓ ርባታት ባቢሎን ተቐመጥና፣
ንጽዮን ምስ ዘከርና በኼና።
መሰንቆታትና ኣብቲ ኣብኣ ዘሎ ዕቦላት ሰቐልና።
እቶም ዝማረኹና ናይ መዝሙር ቃላት ካባና ደለዩ፣ እቶም ሰቀይትናውን፣ ሓደ መዝሙር ጽዮን ዘምሩልና፣ እናበሉ ኽንሕጐስ ለመኑና።
ከመይ ጌርና እሞ መዝሙር እግዚኣብሄር ኣብ ምድሪ ጓና ኽንዝምር?
የሩሳሌመየ፣ እንተ ረሲዔክስ፣ የማነይቲ ኢደይ ትረስዓኒ።
እንተ ዘይዘኪረኪ፣ ንየሩሳሌም ከኣ ሓለፋ ዅሉ ሓጐሰይ እንተ ዘይገይረያስ፣ መልሓሰይ ኣብ ትንሓገይ ትጣበቕ።
ዎ እግዚኣብሄር፣ ነቶም፣ ኣፍርሱ፣ ክሳዕ መሰረታ ኣፍርስዋ፣ ዝበሉ ደቂ ኤዶም ብመዓልቲ የሩሳሌም ዘክሮም።
ኣቲ ኽትዐንዊ ዘሎኪ ጓል ባቢሎን፣ ሕነ እቲ ዝገበርክና ዚፈድየኪ ምስጉን እዩ።
Psalms 137:1-8
By the rivers of Babylon, there we sat down.
Yes, we wept, when we remembered Zion.
On the willows in the midst of it, we hung up our harps.
For there, those who led us captive asked us for songs. Those who tormented us demanded songs of joy: "Sing us one of the songs of Zion!"
How can we sing Yahweh''s song in a foreign land?
If I forget you, Jerusalem, let my right hand forget its skill.
Let my tongue stick to the roof of my mouth if I don''t remember you; if I don''t prefer Jerusalem above my chief joy.
Remember, Yahweh, against the children of Edom, the day of Jerusalem; who said, "Raze it! Raze it even to its foundation!"
Daughter of Babylon, doomed to destruction, he will be happy who rewards you, as you have served us.
መዝሙረ ዳዊት 137 : 1-8
በባቢሎን ወንዞች አጠገብ በዚያ ተቀመጥን፤
ጽዮንንም ባሰብናት ጊዜ አለቀስን።
በአኻያ ዛፎችዋ ላይ መሰንቆቻችንን ሰቀልን።
የማረኩን በዚያ የዝማሬን ቃል ፈለጉብን፥ የወሰዱንም። የጽዮንን ዝማሬ ዘምሩልን አሉን።
የእግዚአብሔርን ዝማሬ በባዕድ ምድር እንዴት እንዘምራለን?
ኢየሩሳሌም ሆይ፥ ብረሳሽ፥ ቀኜ ትርሳኝ።
ባላስብሽ፥ ምላሴ በጕሮሮዬ ይጣበቅ፤ ከደስታዬ ሁሉ በላይ ኢየሩሳሌምን ባልወድድ።
አቤቱ፥ በኢየሩሳሌም ቀን የኤዶምን ልጆች አስብ። እስከ መሠረትዋ ድረስ አፍርሱ አፍርሱ ያሉአትን።
አንቺ ወራዳ የባቢሎን ልጅ ሆይ፥ ስለ ተበቀልሽን የሚበቀልሽ የተመሰገነ ነው።
Boney M. - Rivers of Babylon (Sopot Festival 1979)
