Mereja.Forum

[Meleket]

. . . መንፈስ ኣምላኽ ዘይብሉ ሰብ፡ ነዙ መጽሓፍዙይ ኪርድኦ ጥራይ ዘይኮነስ፡ ንዕኡ እዙ ትምህርትዙይ ዕሽነት ኢዩ (1ቆሮ 2፡14 ረአ)

163 - ኢየሱስ፡ ብጻይ ጕዕዞይን መኣደይን

ኦ ጐይታ ኢየሱሰይ፡ ኣብዙ ምድራዊ ጉዕዞይ፡ ነቲ ኪንገር ዘይክኣል ፍቕርኻ ብምሥጢር ቍርባን እናገለጽካ ብጻይ መንገደይን ዓንጋሊ መግበይን ኮይንካ ኣሎኻ። ኦ ጐይታ! ብህልውናኻ እትግለጸሉ ኣብ ሓደ ቦታን ኣብ ዓመት ሓደ ጊዜን እንተዝኸውን እሞ፡ ኣነ ከኣ ናብኡ ከይደ ኪሰግደልካ እንተዝኽእል፡ ክንደይ ዕድለኛ ኮይነ ምተሰምዓኒ ነይሩ! ግን ኣነ ብቐሊሉ ምእንቲ ኪረኽበካ፡ ኣብ ኵሉ ጊዜን ኣብ መንጎና ክትነብር ደለካ።

ፍቕርኻ ዜስደምም ኢዩ! ኦ ጐይታ፡ ናይ ብሓቂ ከማኻ ገይሩ ዜፍቅር ኣምላኽ የሎን! (ዘዳ 4፡7 ረአ)። ከምቲ ንስኻ ጥቃና ዘሎካ፡ ኣየነይቲ ሃገር ኢያ እቶም ኣማልኽቶም ጥቓኦም ዚርከቡ! እቶም ሽዱሽተ ምሥጢራት ህያባትካ ኢዮም ዓቝሮም ዚርከቡ፡ ቅዱስ ቍርባን ግን ንዓኻ ኢዩ ዓቍሩ ዚርከብ። ኣብ ቅዱስ ቍርባን ምዕቛርካ ምስ መዓርግካ ዘይሰማማዕ እንተኾነኳ፡ ምስ ፍቕርኻ ግን ይሰማማዕ ኢዩ።

ንስኻ ከም ወዮም ነገሥታት እዙ ዓለምዙይ ኣይኮንካን፥ ብመዓልትን ብለይትን ኣብ ዝዀነ ሰዓት፡ ንኵሉ ሰብ ተተቐቢልካ እተዛርቦም። ነቶም ዝሓዘኑን፡ ተስፋ ዝቈረጹን፡ ንኵላቶም ብሕያውነትን ጣዕሚ ብዚመልኦ ዘረባ ደጋጊምካ ተጸናንዖም። “ኣቱም ኵልኹም እትጽዕሩን ፆር ዝኸበደኩምን፡ ናባይ ንዑ፡ ኣነ ከኣ፡ ከዕርፈኩም ኢየ” (ማቴ 11፡28) እቲ ኣብ ቅዱስ ቍርባን ዘሎ ዘየቋርጽ ህልውናኻ፡ ምልክት እቲ ዓቢይ ፍቕርኻ ስለ ዝኾነ፡ ኣነ እንተዘይአኽቢረዮን ኣምሊኸዮን፡ ዓቢይ ክሕደት ኢየ ዚፍጽም ዘሎኹ።

ፍቕርኻ ዚግለጽ ዚደለየ ብህላዌኻ ጥራሕ ኣይኮነን፥ እንታይደኣስ ምሳና ክትወሃሃድ እውን ደለኻ። ከምቲ መግቢ ምስ ዚምገቦ ዚወሃሃድ፥ ኣነ ከኣ ኦ ጐይታ! ምሳኻ ብኵሉንተናይ ምእንቲ ኪወሃሃድ፡ መግቢ ኮይንካ ቀረብካኒ። ሃረርታ ሓድነትካ ብዘይመጠን ዓቢይ ስለ ዝኾነ፡ ብተስፋ መንግሥተ ሰማይ ኣስዳዕካኒ (ዮሓ 6፡58-59)። ኣነ፡ እምነት እንተዘይህልወኒ፡ እግዚኣብሔር መግቢ ኪኾነኒ ኢለ ፈጺመ ክሓስቦ ኣይምኸኣልኩን ነይረ።

ኦ ጐይታይ፡ ኣብ ቅዱስ ቍርባን ምእንታይ ቢልካ ተወፊኻ፡ ኩሉንተናኻ ኵሉ ዘሎካን ክትህበኒ ትርከብ። ሥጋኻን ደምካን ኪምገብ ከሎኹ፡ ኣነ ኢየ ናባኻ ዝቕየር እምበር፡ ንስኻ ኣይኮንካን ናባይ እትቕየር። ቅዱስ ቍርባን፡ ንዓይ ዓቢይ ሓገዝ ኢዩ! ንሱ ካብቲ መዓልታዊ ዝገብሮ ናእሽቱ ኃጢኣት ናጻ ይገብረኒ (ጉባኤ ትረንቶ፡ ክፍሊ 13፡ ምዕራፍ 2)። ሥጋን ደምን ጐይታና ኢየሱስ ክርስቶስ፡ ናብቱ ሓደ መዓልቲ ኪሕደስ ዘለዎ፡ ወዳቕን ኃላፍን ዝኾነ ሰብነተይ፡ ናይ ትንሣኤን ናይ ዘይመውትን ዘርኢ ይዝርኣሉ።

ቅዱስ ቍርባን፡ ብሓቂ፡ ንዘለዓለማዊ ዝኾነ መኣዲ ከምዝሰናዶ ዚገብረኒ ናይ ተስፋ ምሥጢር ኢዩ። ቅዱስ ቍርባን ሥጋን ደምን ነቲ ብዓንዲ ርእሱ ሕይወት ዝኾነ ኢየሱስ ክንዲ ዝኾነ፡ ዋሕስ ዘለዓለማዊ ሕይወት ኢዩ (ዮሓ 6፡58: 14፡6 ረአ)። ቅዱስ ቍርባን ክቕበል ከሎኹ፡ ንእግዚኣብሔር ገጽ ንገጽ ምርኣይ ኢዩ ዝተርፈኒ እምበር፡ ሰማይ ብምሉኡ ኣብ ውሽጢ ነፍሰይ ኢዩ ዘሎ። ኣብ መኣዲ ሥጋኻን ደምካን ክሳተፍ ከሎኹ፡ ብሓቂ፡ ምስ ኵሎም ኣኅዋት ኢየ ኃቢረ ዚርከብ።

ኣብ ሓደ መኣዲ ኵላትና ክንሳተፍ ከሎና፡ ኣካላት ሓደ ሰብነት ኢና (1 ቆሮ 12፡27 ረአ) ነፍስወከፍና ከኣ፡ ኣካል ሓድሕድ ይኸውን (ሮም 12፡5 ረአ)። ኦ ጐይታይ፡ ፍቕርካ ንኸተረጋግጸለይ፡ ካብዚ ዝዓቢ ምልክት እንታይ ኢኻ ትህበኒ? ንስኻ ህልው እትኾነሉ ምኽንያት፡ ናተይ ምእንቲ ክትከውን ኢዩ፥ ካባይ እትሥውሮ ምኽንያት፡ ኣነ ንዓኻ ሃረር እናበልኩ ምእንቲ ክነብር ኢዩ። ነቲ ብፍቕሪ ዝመጻኒ፡ ኣነ ከኣ ብፍቕሪ ከም ዝቕበሎ ይግበረኒ! ምሉእ ምድራዊ ሕይወትካ ንዓይ ድኅሪ ምውፋይ፡ ኣብ ቅዱስ ቍርባን፡ ኩሉንተናኻ ሂብካኒ ኢኻሞ፡ ኣነ ከኣ፡ ብወገነይ ብኩሉንተናይ ንዓኻ ከምዝውፈ ግበረኒ።

ሕጂን ንዘለዓለምን ምእንቲ ከፍቅረካን፡ ከመስግነካን፡ ብመልክዕ እንጌራ ኢየ ዝርእየካ ዘሎኹ፥ ኣብ ሰማይ ግን ገጽ ንገጽ ክርእየካ ምሉእ ተስፋ ኣሎኒ። እቲ ሎሚ ተሳታፊ ምድራዊ መኣድኻ ዝገብረኒ ዘሎ ሥጋኻን ደምካን፡ ጽባሕ፡ ኣብቲ ዘለዓለማዊ ሰማያዊ መኣድኻ፡ ምሳኻ ከምዝነብር ኪገብረኒ ኢዩ (ዮሓ 6፡54 ረአ)።

ኣብ ቀጻሊ “ቅዳሴ፡ ሓዲሽ መሥዋዕቲ ቀራንዮ” ኣብ ትሕቲ ዚብል ኣርእስቲ ዛሎ ትሕዝቶ ክንካፈል ኢና!

[Meleket]

ንኽብሪ ጓሶት ነፍሳትና ዝዀኑ ኣቦታትን ኣዴታትን እምነትናን፡ ንኽብሪ ለባማትን ውርዙያትን ወለድና ከምኡውን ንክብሪ ሰማእታትና ነዙይ ምኽርታት ብጭውነት ጽን ንብሎ ኣሎና!

164- ቅዳሴ፡ ሓዲሽ መሥዋዕቲ ቀራንዮ

ቅዳሴ፡ እቲ ጐ. ኢ. ክርስቶስ ናይ መወዳእታ ድራሩ ዝሠርዖን ንዘፍቀራ ቤተ ክርስትያኑ ብኃደራ መልክዕ ዚረከባን፡ መዘከርታ መሥዋዕቲኡ ኢዩ። እዙ መዘከርታዙይ ነቲ ጐይታ ዝፈጸሞ ዓቢይ ታሪኽ ኣብቲ ዝደለኻዮ ጊዜን ቦታን ህልው ዚገብሮ ምሥጢር ኢዩ፥ ንሱ ብዘይ ምፍሳስ ደም ዚሕደስ፡ ዓንዲ ማእከል ታሪኽ ድኅነት ኢዩ፥ ንሱ ቀንዲ ነገር ኣብ መንጎ እዙ ዓለምዙይን ኣብ መንጎ እቲ ዘለዓለማውን ዚንቀሳቐስ ሓደ ኡንኮ መሥዋዕቲ ቀራንዮ ኢዩ። ኣብ መንጎ መሥዋዕቲ ቀራንዮን መሥዋዕቲ መንበረ ታቦትን ሓንቲ ፍልልይ የልቦን።

ኢየሱስ ኣብ ቀራንዮ ኪመውት ከሎ፡ ኣብኡ ነይርካ እንተትኸውን፡ ብርግጽ ንሞት ኢየሱስ ብኣኽብሮትን ብመንፈሳዉነትን ምተኸታተልካዮ ነይርካ! ቅዳሴ ከምቲ ናይ ቀራንዮ፡ መሥዋዕቲ ኢዩ፥ ናይ ቅዳሴን ናይ ቀራንዮን መሥዋዕቲ ፍልልዮም ኣብ ኣገባብራ ጥራሕ ኢዩ። ካህንን እቲ ብካህን ንእግዚኣብሔር ኣብ፡ ዚቀርብ መሥዋዕትን ኢየሱስ ባዕሉ ብኣካሉ ኢዩ።

መሥዋዕቲ መስቀል፡ ንድኅነት ወዲሰብ ብዘይመጠን አድላዪ ስለ ዝኾነ፡ ኢየሱስ ናብ ኣቡኡ ኪምለስ ዝኸኣለሉ፡ ኣብ ናይ ቀራንዮ መሥዋዕቲ ብኣካል ከምንሳተፍ ገይሩ ዚቍጸረልና መሥዋዕተ ቅዳሴ ምስ ሠርዓልና ኢዩ። ኢየሱስ፡ መሥዋዕተ-ቅዳሴ ምስ ሠርዐ፡ ንሱ ንኻልኣይ ጊዜ ናብዙ ዓለምዙይ ክሳብ ዚምለስ፡ ሕማማቱን ሞቱን፡ ብዘይምቍራጽ ንዘመናት ኪሥራዕን፡ ቀንዲ ጸሎት ምእመናን ኪኸውንን ደለዮ።

ንእግዚኣብሔር መሥዋዕቲ ዘየቕርብ ሓቀኛ ሃይማኖት የልቦን፥ ንእግዚኣብሔር መሥዋዕቲ ዘየቕርብ ሓቀኛ ውፉይ ሕይወት እውን፡ የልቦን። ቅዳሴ ኣብ ዚቕደሰሉ ጊዜ፡ ተግባር ድኅነትና ኢዩ ዚፍጸም፥ ንሕና ከኣ ናይ ሕማማትን፡ ሞትን፡ ትንሣኤን፡ ጐይታና ኢየሱስ ክርስቶስ ተሳተፍቲ ንኸውን። ቅዳሴ ምእንቲ ነፍሳት ሕያዋንን ምውታንን ፍረ ቤዛውነት ኢየሱስ፡ ዚዕደለሉ ደኣ እምበር፡ መዘከርታ ጥራሕ ኣይኮነን።

ቅዳሴ፡ ኣብ ሞትን ኣብ ትንሣኤን ኢየሱስ ብምሥጢር እንሳተፈሉ መሳርሒ ኢዩ፥ ሞትን ትንሣኤን፡ ናይቲ ሓደ ዝኾነ ታሪኻዊ ድኅነት ኢየሱስ ክልተ ገጽ ኢዩ። ኢየሱስ በቲ ቤዛዊ ዝኾነ ተግባሩ፡ ኣብ ታሪኽና ኣተወ። ቅዳሴ፡ ነፍሳት ካብ ሞት ናብ ሕይወት ዚሰግራሉ መተሓላለፊ ድልድል ኢዩ። ቅዳሴ ፋሲካ እነብዕለሉ በዓል ኢዩ፥ እግዚኣብሔር ኣብ፡ ኣብ ቅዳሴ ንወዱ ምእንቲ ድኅነትና ቢሉ ይሥውዕ፥ ኣብ ቅዳሴ ወልድ ይሥዋዕ፥ ንሕና ከኣ ምስ ክርስቶስ ኃቢርና ካብ ባርነት ኃጢኣት ናጻ ንኸውንን ዘለዓለማዊ ድኅነት ንረክብን (ዕብ 9 ረአ)።

ኢየሱስ፡ ሽሕኳ ብባሕርዩ ኣብ ዘይመውትን ዘይበርስን ህይወት እንተሃለወ፡ በዙ ምሥጢራዊ ዝኾነ መለኮታዊ መሥዋዕትነቱ ግን ምእንታና ከምብሓዲሽ ኢዩ ዚሥዋዕ። ቅዳሴ፡ እቲ ኣብዙ ዓለምዙይ ዚፍጸም ዝዓበየ ተግባር ኢዩ። እቲ እግዚኣብሔር ምእንቲ ድኅነት እዙ ዓለምዙይ ኢሉ ዚፍጽሞ እቲ ንሕና ንኣምልኾ ኢልና እንፍጽሞ ተግባር፡ ኣብ ቅዳሴ ኢዩ ዚጥቕለል። መሥዋዕቲ ቅዳሴ እቲ ዝለዓለ ናይ ኣምልኾ ተግባር ኢዩ።

ካህን መሥዋዕቲ ቅዳሴ ኬዕርግ ከሎ፡ ንእግዚኣብሔር ይውድስ። ንመላእኽቲ የሓጕስ፡ ንቤተ ክርስቲያን ይሓንጽ፡ ንህያዋን ይረድእ፡ ንምውታን ዕረፍቲ የውህብ፡ ንገዛእ ርእሱ፡ ኣብ ኵሉ መንፈሳዊ ሃብቲ ይሳተፍ። ካህን፡ ዋላኳ ንበይኑ ብሒቱ እንተቐደሰ፡ ቅዳሴ፡ ኵሉ ዚሳተፈሉ ተግባር ኢዩ፥ ዚቕደስ ቅዳሴ ኵሉ፡ ምእንቲ ድኅነት ምሉእ ዓለም ክንዲዝኾነ፡ ተግባር ክርስቶስን ተግባር ቤተ ክርስቲያንን ኢዩ።

ኣብ ቀጻሊ “መሥዋዕቲ ቅዳሴ፡ ፍቕሪ ኢየሱስ ይገልጽ” ኣብ ትሕቲ ዚብል ኣርእስቲ ዛሎ ትሕዝቶ ክንካፈል ኢና!

[Meleket]

. . . መንፈስ ኣምላኽ ዘይብሉ ሰብ፡ ነዙ መጽሓፍዙይ ኪርድኦ ጥራይ ዘይኮነስ፡ ንዕኡ እዙ ትምህርትዙይ ዕሽነት ኢዩ (1ቆሮ 2፡14 ረአ)

165 - መሥዋዕቲ ቅዳሴ፡ ፍቕሪ ኢየሱስ ይገልጽ

ኢየሱስ ክንገር ብዘይክኣል ሃብቲ፡ ሃብታም ምእንቲ ኪገብረካ፡ ንእግዚኣብሔር ኣቡኡ መሥዋዕቲ ኮይኑ፡ ኣብ መስቀል ተወፈየ። ንዓኻ ካብ ባርነት ኃጢኣት ናፃ ንኺገብር፡ ኣብ ትሕቲ ፍቓድ ጸላእቱ ኣተወ፥ ክብሪ ውሉድነት ኣምላኽ ንኬውህበካ፡ ተዋረደ፥ ነዚ ዝጠፍኤ ጽቡቕ መልክዕካ ናብ ንቡር ንኺመልሶ ጥፍጣፍን ጽፊዒትን ተቐበለ፥ ካብ ድኻምነትካ ንኺገላግለካ፡ ተኣስረ፥ ካብ ዝባንካ ሸኸም ኃጢኣትካ ምእንቲ ኬውርድ ዝባኑ ንመግረፍትን ንመስቀልን ኣኅሊፉ ሃበ፥ ኣእዳውካ ብሰማያዊ ትሩፋት ምእንቲ ኪመልእ፡ ኣእዳዉ ኣብ መስቀል ንኺሽንከር ፈቐደ፥ ንዓኻ ዳግም ሕይወት ምእንቲ ኪህብ፡ ኣብ መስቀል ተሰቒሉ ሞተ።

ኢየሱስ፡ በቲ ድኅነትካ ከምዘይትርስዕ ዚገብረካ መሥዋዕተ-ቅዳሴ ገይሩ፡ ኣብዙ ሰማያዊ ሃብቲ ከምትሳተፍ ገበረካ። ካብቲ ገዛእ ርእሱ ምእንቲ እቲ ዜፍቅሮ ሰብ ኣኅሊፉ ዚህብ ዝዓቢ ፍቕሪ የልቦን። እንተኾነ ሕይወትካ ምእንቲ እቶም ተፍቅሮም ሓንሳእ ምስ ሠዋዕካያ፡ ካብኡ ኃሊፍካ ክትገብረሎም እትክእል ነገር የልቦን። ንሕይወቱ ቤዛ ሠዊዑ፡ እዙ ፍቕሪዙይ ዘርኣየና፡ ኢየሱስ ጥራሕ ኢዩ፥ እዙ ፍቕርዙይ ተገሊጹ ዚርከብ ብመሥዋዕተ-ቅዳሴ ኢዩ።

ካብቲ ኵሉ ተግባር ሕይወቱ፡ እቲ ዝለዓለ ተግባር ፍቅሩ ዝኾነ መሥዋዕቲ ቀራንዮ፡ ካብ ዘመን ናብ ዘመን፡ ብሥርዓተ ጸሎት ኪዝከር ደለዮ። መሥዋዕተ ቅዱስ ቍርባን፡ ናብ ልቢ ፍቕሪ ክርስቶስ ኢዩ ዘእትወካ። ቅዳሴ፡ እቲ ምእንታኻ ኢሉ ዝተሠውዔ፡ ዓቢይ ፍቕሪ ኢየሱስን እቲ ንድኅነትካ ኢሉ፡ ነቲ ሓደ ወዱ ንሞት ዘወፈዮ ዓቢይ ፍቕሪ እግዚኣብሔር ኣብ ዚገልጽን ኢዩ።

ቅዳሴ ከተቐድስ ከሎኻ ሞሳ ዝመልኦ ፍቕሪ ክትሳተፍ ይግብኣካ። ኢየሱስ ምእንታኻ ሕይወቱ ሠዊዑ ኢዩ። ቅዳሴ፡ መዓልቲ መጸ፡ ነዙ ናይ ፍቕሪ ተግባርዙይ ኢዩ ዘዘክረካ። ካብዙይ ዝተላዕለ፡ ጥንታዊ ቤተ ክርስትያን፡ ንናይ ጐይታ መወዳእታ ድራር፡ ቍርባን ኢላ ጸውዓቶ፡ ቍርባን ማለት ከኣ፡ ምስጋና ማለት ኢዩ።

ቅዳሴ፡ ኢየሱስ፡ ብሕይወቱ ኣብ መስቀል ተሰቂሉ ከምዘሎ ኢዩ ዜመልክት። ንስኻ፡ ከኣ ቅዳሴ ከተቐድስ ከሎኻ፡ ኣብ ቀራንዮ፡ ኣብ ጥቓ ኢየሱስ ተቐመጥ። ንመስቀል ጨቢጥካ ኃዞ፥ ኣብ ኣስተንትኖኻ ዘናውጸካ ነገር እንተረኸብካ፡ እቲ ኣብ መስቀል ጥብ ዚብል ደም ኢየሱስ ይኹንካ። ቅዳሴ ኣቐዲስካ ናብ ቤትካ ምስ ትምለስ፡ እቲ ምእንታኻ ኢሉ ዝገዓረን ዝሞተን ኢየሱስን ነቲ ምእንቲ ፍቕርኻ ኢሉ ነቲ ሓደ ወዱ ዝኾነ ኢየሱስ ዝሠውዔልካ ሰማያዊ ኣቦኻን፡ ልብኻ ብፍቕርን ብምስጋናን ኪመልእ ይግባእ።

ቅዳሴ፡ ፀሓይ መዓልትኻ ይኹን፥ እቲ ካብዙ ምሥጢር እምነትዙይ ዚወጽእ ብርሃንን፡ እቲ ካብዙ ናይ ፍቕሪ መሥዋዕቲ ዚወጽእ ሙቐትን፡ እቲ ካብዙ ምሥጢር ፋሲካ ዝኾነ ድኅነት ዚወጽእ ፍረን፡ ካባኻ ኣይፈለ። ቅዳሴ፡ ዘየቐደስካሉ መዓልቲ፡ ፀሓይ ከምዘይብሉ መዓልቲ ይኹንካ። ቅዳሴ፡ ኢየሱስ ዚህበካ፡ ህያብ ገዛእ ርእሱ ኢዩ። መዓልትኻ እውን፡ በኅዋት ገይርካ ንኢየሱስ እተወፍየሉ ህያብ ቅዳሴ ገዛእ ርእስኻ ይኹንካ።


ኣብ ቀጻሊ “ድራር ጐይታና” ኣብ ትሕቲ ዚብል ኣርእስቲ ዛሎ ትሕዝቶ ክንካፈል ኢና!